அலையும் இருப்பு

.
.
மூச்சுத் திணறிக் கொண்டிருக்கிறேன்
குப்பைகள் நிறைந்ததான
உலகமிதில்..

தொடக்கத்தில்
எனக்கெனவொரு
குப்பை கையளிக்கப்பட்டு
அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது
ஆன்மீகமென..

பின்னொரு நாளில்
வேறு சிலரால்
அதன் அடையாளம் மாற்றப்பட்டது
நாத்திகமென..

தொடர்ந்து
'துவம்'களெனவும் 'இசம்'களெனவும்
அதன் வடிவம் மாறிக்கொண்டேயிருந்தது;
நிறம் மாறிக்கொண்டேயிருக்கும்
பச்சோந்தியைப் போல..

ஆயினும்
பிறிதொருவரின் குப்பையை விடவும்
அது உயர்ந்ததாகவுமில்லை;
தாழ்ந்ததாகவுமில்லை
எந்தவொரு நாளிலும்..

அவ்வப்போது
கூட்டிப் பெருக்கி
வெளியே வீசிய பின்னும்
குறையாமல் கூடிக்கொண்டேயிருக்கிறது
குப்பை இன்னும்..

இப்போதெல்லாம்
நிலை கொள்ளாமல்
அலைந்து கொண்டேயிருக்கிறது
என்னிருப்பு;
குப்பைகளற்றதானவொரு
வேற்றிடம் தேடி..
.
.